Met gevaar voor eigen leven ben ik de seringenstruik ingedoken.
Tijdens het stoeien tussen de gemene harde takken voelde ik iets langs mijn rug zo mijn onderbroek inglippen.
Brrrrrrrrr, wat was dat! Met veel stunt en vliegwerk kon ik me snel losmaken uit de takkenbos met nog net een paar mooie seringen in de handen. Gevolg, armen onder de krassen maar dan heb je ook wat.
Gelijk maar wat losse oude verdroogde takken weggesnoeid en deze bij de seringen erin gezet.
Wat plastic mini eitjes in het water en klaar. Wat er nu kriebelde daar beneden heb ik niet kunnen vinden.
Helaas staan seringen niet lang maar voor nu en morgen als Hans jaring is staat het wel vrolijk en het ruikt lekker!!
